Mimmo Rotella
Mimmo Rotella (1918-2006) was een invloedrijke Italiaanse kunstenaar die bekend stond om zijn innovatieve benadering van collage en decollage, een techniek waarbij delen van bestaande beelden worden weggescheurd om nieuwe beelden te creëren. Hij was een belangrijke figuur in de naoorlogse Europese avant-garde en werd bekend om zijn baanbrekende bijdragen aan de Nouveau Réalisme-beweging.
Rotella werd op 7 oktober 1918 geboren als Domenico Rotella in Catanzaro, Italië. Al op jonge leeftijd had hij affiniteit met kunst. Hij verhuisde in 1933 naar Napels om kunst te studeren en ging later naar de Academie voor Schone Kunsten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij in het Italiaanse leger en deze tumultueuze periode heeft zijn kijk op het leven en de kunst diepgaand beïnvloed.
Eind jaren 1940 verhuisde hij naar Rome waar hij aanvankelijk werd geassocieerd met de geometrisch abstracte kunstbeweging. Na het winnen van een Fulbright-beurs in 1951 verhuisde Rotella echter naar de Verenigde Staten, waar zijn blootstelling aan de Amerikaanse popcultuur en de stedelijke omgeving van New York City een grote invloed hadden op zijn werk.
Halverwege de jaren 50 ontwikkelde Rotella zijn kenmerkende decollagetechniek, waarbij hij posters van de muren van Rome scheurde, ze veranderde en ze vervolgens als kunstwerken presenteerde. Deze revolutionaire techniek maakte van hem een sleutelfiguur in de Franse beweging Nouveau Réalisme, die elementen uit het dagelijks leven in de kunst wilde opnemen.
Zijn kunstwerken dienen als sociaal commentaar op thema’s als de consumptiecultuur, reclame en massamedia. Beroemde werken zijn “L’Uomo Del Mondo” (Man van de wereld) en “La Dolce Vita”. Zijn creativiteit beperkte zich niet tot decollage, want hij waagde zich ook aan geluidskunst, fotografie en zelfs beeldhouwkunst.
Mimmo Rotella overleed op 8 januari 2006 in Milaan, maar zijn invloed is nog steeds voelbaar in de hedendaagse kunst. Zijn werken bevinden zich in prestigieuze collecties over de hele wereld, waaronder het Museum of Modern Art in New York, de Tate Modern in Londen en het Centre Pompidou in Parijs. Hij blijft een icoon van de moderne kunst, herinnerd om zijn durf en zijn vermogen om het alledaagse in het buitengewone te veranderen.
